Overleden de heer Albert Woltinge
Geboren op 22 oktober 1950 in Beilen
Overleden op 3 februari 2024 in Leusden
Op zaterdag 3 februari overleed op 73 jarige leeftijd, Albert Woltinge. Hij woonde samen met Ina aan de Hagenstein 16.
Bert werd geboren in Drenthe, daar groeide hij op en leerde hij Ina kennen op een avond voor jongeren. Vanaf hun eerste ontmoeting was er een gevoel van vertrouwdheid en ze trouwden bijna vijftig jaar geleden. De trouwtekst was: ‘De eeuwige God is u een woning en onder u zijn eeuwige armen’.
Na een aantal jaar gewoond te hebben in Groningen, waar Maarten en Erik geboren werden, kreeg Bert een baan bij het Dienstencentrum van de Gereformeerde Kerken en verhuisden ze naar Leusden. Daar werden Nico en Frank geboren. Leusden werd al snel een thuis en op allerlei terreinen, binnen en buiten de kerk ontstonden vriendschappen en zette Bert zich in.
Als Bert terugkeek op die tijd, dan stonden dankbaarheid en vreugde centraal. De tijd met de jongens thuis was bijzonder, maar ook dat ze opgroeiden, uitvlogen en zelf een partner en gezin gekregen. Bert vond het bijzonder om mee te maken dat er kleinkinderen kwamen.
Bert was al een aantal jaren ziek en elke keer weer krabbelde hij op. Tot zijn vreugde, want wat hield hij van het leven. Maar hij wist maar wat goed dat zijn leven kwetsbaar was. Zijn geloof gaf hem kracht, ook als het onzeker was: ‘God is erbij’, zei hij eens.
De laatste tijd ging zijn gezondheid snel achteruit. Hij is liefdevol verzorgd en thuis overleden.
Lied 216 vond Bert prachtig, een lied vol verwondering over de wereld, vol dankbaarheid voor het leven. Het zingt: ‘Dank elke morgen Gods nieuwe schepping, dank opgetogen Gods nieuwe dag.’ Dit lied heeft geklonken tijdens de dankdienst voor zijn leven in de Marcuskerk. Daar klonk ook de trouwtekst, net als andere prachtige liederen door Bert zelf gekozen. Woorden vol hoop, vol vertrouwen. Aansluitend hebben we Bert losgelaten op Rusthof en Hem toevertrouwd in de hoede van God, bij wie hij geborgen is.
Laten we als gemeente verbonden blijven met Ina en met hun zoons en hun gezinnen en hen dragen in onze gebeden.
ds. Erica
